…over het geld van de budgethouder.

Regelmatig hoor ik inkopers de volgende uitspraak doen over hun rol: 
“De budgethouders bepalen WAT er gekocht wordt, en wij, de inkopers, bepalen WAAR en HOE er gekocht wordt.”

En eigenlijk is dat een vreemde uitspraak.
Een soort oneigenlijk landje-pik gedrag.

Want volgens mij betekent budgethouderschap dat de directie hen de financiële middelen toevertrouwt om specifieke doelstellingen te bereiken.
Dit is gebaseerd op de overtuiging dat zij verstandige en verantwoorde beslissingen nemen bij het besteden van deze gelden; dat zij hun expertise zullen gebruiken om de gestelde doelen effectief en efficiënt te bereiken.
En het zijn de budgethouders die hun beslissingen moeten rechtvaardigen, vooral wanneer doelstellingen niet worden behaald..

Ga eens in hun schoenen staan.
Als jij aan het eind van het jaar de resultaten aan de directie moet presenteren, staat jouw carrière op het spel.
Zou jij dan accepteren dat een inkoper beslist bij wie je koopt, wanneer je koopt en hoeveel je uitgeeft?

Ik denk het niet.

Waarom denken sommige inkopers dan dat zij deze verantwoordelijkheid of controle zouden moeten hebben?

Het kan voortkomen uit de wens om processen te optimaliseren of betere deals te onderhandelen.
Het kan ook gerelateerd zijn aan het op traditioneel inkoopdenken gebaseerde managementbesluit om inkoopprofessionals besparingsdoelstellingen te geven.

Om de communicatie en samenwerking tussen inkopers en budgethouders te bevorderen, is het essentieel om de autonomie van de budgethouders te respecteren en hen juist te willen ondersteunen bij het maken van de juiste keuzes.

Door hen te laten zien wat de mogelijkheden zijn en wat consequenties zijn van verschillende keuzes.
Maar het blijven hun keuzes en hun verantwoordelijkheid.

Niet die van de inkoopprofessional.

Durf Anders te zijn. Kom naar InkoopAcademie en laten we samen inkoop leuker maken.